Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Απλα οι σκεψεις ενος ανθρωπου πανω στη γη 00:16 νυχτα

Και ναι μετά απο ένα χρόνο θέλησα να γράψω κάτι εδω μέσα.Είναι ένας τρόπος να εκτονωθώ.
Σε λίγο όμως έτσι όπως το βλέπω δεν θα μπορω να γραψω αλλο απο τα νευρα μου.Θελω να γραψω οτι μου κατεβαινει στο μυαλο χωρις θεμα και χωρις τονους.Και χωρις να καθομαι να σκεφτομαι τη φραση που θελω να γραψω επειδη ισως καποιος μπορει να τη διαβασει......δεν με ενδιαφερει!!!!!

Το μονο σιγουρο ειναι οτι καποιος μου κανει πλακα...γιατι η ζωη να ειναι ετσι μπορεις να μου πεις?Να υπαρχουν στιγμες που εκτιμας ολα τα ομορφα της και να νιωθεις αισιοδοξος και αλλες που ολα γυρω σου θολωνουν.......δεν θελω να κλαιω αλλο βαρεθηκα να κλαιω και να σκεφτομαι να υπεραναλυω τα παντα...να δινω τοσα νοηματα για μια φραση,ενα βλεμμα.

Καποιες στιγμες πιστευω πως η ζωη δεν ειναι ωραια,ο ανθρωπος ειναι ενα τερας που θελει να ικανοποιησει τη διψα του για χρημα και σεξ...πως εχουμε γινει ετσι?????Καποιες φορες σκεφτομαι πως θελω να μεινω μονη μου για παντα,να μην εχω σχεση,να μην παντρευτω ποτε,να μην κανω οικογενεια ποτε,παρα να ειμαι μονη μου.Να μένω μονη μου σε ενα σπιτι στην εξοχη και να γερασω και να χαθω και καποτε απλα να υπηρχα.

Ειμαι ψυχικα διαταραγμενη προσωπικοτητα δεν εξηγειται αλλιως...
Αααα και να πιστευω πως ειμαι μονη μου...και θα πεθανω μονη μου γενικα ολοι μονοι μας ειμαστε.
Μηπως ειμαι μιζερη?Μαλλον ειμαι...η μηπως ειμαι ρεαλιστρια?Δεν ξερω...
Το μονο που θα μου εκανε καλο αυτη τη στιγμη της ζωης μου πιστευω ειναι ενα ταξιδι...να περπαταω σε αγνωστους δρομους,να παρατηρω τη φυση και τους ανθρωπους.Αλλα δεν ξερω εχω κουραγιο να τα κανω ολα αυτα η μηπως προτιμω να χωθω στο κρεβατι μου?

Τα βρισκω ολα ματαια χωρις τον ενα και αληθινο ερωτα της ζωη; μας...Βαρεθηκα να γραφω.
Οταν βλεπω πως και οι αλλοι νιωθουν πραγματα που νιωθω κι εγω τουλαχιστον νιωθω πως δεν ειμαι μονη μου.Ισως αυτα ειχα να γραψω για τωρα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου