Πως έχουμε γίνει έτσι? Σε παίρνω τηλέφωνο και σου κάνω παράπονα,σε ρωτάω αν σ αρέσουν άλλες,κουράζομαι κι εγω η ίδια που στα λέω.Κάτι μέσα μου λέει να σταματήσω να σε ρωτάω ολα αυτα και να σου πω πως θέλω να είμαι μαζί σου. Πως μου λείπεις πολυ.
Τωρα πια δεν με παίρνεις τηλέφωνο τόσο συχνά όσο παλιά και φταίω εγω γι αυτό. Φταίω γιατι λέω συνεχως τα ίδια πράγματα,σε κουράζω.Εγω φταίω με τις τόσες ανασφάλεις που έχω,με τις σκέψεις που με βασανίζουν και με τόσα άλλα.
Οκ εγω είμαι πιο μικρή απο σένα και σκέφτομαι πως ίσως κανω και άλλες σχέσεις μετα απο σένα γιατι πόσοι είναι αυτοι που μένουν με τη δεύτερη σχέση τους? Σίγουρα ελάχιστοι.
Το παραδέχομαι πως έχω σκεφτεί πως θα ήταν αν τα είχα με καποιο αλλο αγόρι οποιοδήποτε απο αυτά που μου αρέσουν.Σκέψεις η μια μετα την άλλη στριμώχνονται μέσα στο μυαλό μου και τις κουβαλάω μαζι μου όπου κι αν πάω. Αλλά η σκέψη μου θα έπρεπε να ησουν μόνο εσυ. Κάποιες στιγμές σκέφτομαι μονο εσένα,εμάς και είναι καλύτερα απ' όλες τις στιγμές.Λέω απο μέσα μου πως όλα τα άσχημα είναι ένα ψέμα το ίδιο και η σκέψη κάθε αλλου μεσα στο μυαλο μου.
Αύριο φεύγω αρκετά μακριά και θα κάνουμε να βρεθούμε έναν ολόκληρο μήνα.Σκέφτομαι πως θα είσαι μαζι μου κι εσυ και όλα αυτα που έχουμε πει ωραία και άσχημα. Άλλωτε θα σκέφτομαι όμορφα πράγματα και άλλωτε θα με θολώνουν οι ανησυχίες,οι αμφιβολίες και θα βουλιάζω και λίγο πριν πνιγώ θα προσπαθω να σωθώ.
Νομίζεις οτι δεν μου λείπεις,νομίζεις πως θα σε ξεχάσω αλλα κάνεις λάθος.Μου λέιπεις πάρα πολύ και κλάιω γιατι δεν θα σε δώ για τόσο καιρό.Δεν θα μπορώ να σε πάρω αγκαλίτσα κι ούτε να πάμε βόλτα μαζί.
Σ' έχω πληγώσει τόσες φορές με τα λόγια μου και με τις πράξεις μου.Κι εσυ ακόμα εδώ να κάνεις υπομονή.Γιατι? Γιατι μ αγαπας? Μ αγαπας κι εγω σου φέρομαι σκατά! Πρέπει να το αλλάξω όλο αυτο γιατι θα φύγεις απο τη ζωη μου αν συνεχίσω έτσι.
Είμαι τόσο μα τόσο ηλιθια!!! Μακάρι να μπορούσα να σκέφτομαι μόνο εμας,να σκεφτομαι χαρούμενα πράγματα και να μην φαντάζομαι "τι θα γινόταν αν"...
Απο την άλλη αναρωτιέμαι αν εγώ εχω πρόβλημα.Το λέω επειδη όταν δώ ένα αγόρι και συγκεκριμένα το στήθος του και είναι ωραίο θα σκεφτώ " αχ ωράιο στήθος έχει" η αληθεια ειναι οτι αυτο μου βγαζει κατι το αντρικο και το ελκυστικο.Και μου φαινεται φυσιολογικο,αλλα απο την αλλη εαν εσυ σκεφτοσυν κατι τετοιο για καποια κοπελα θα τα επαιρνα στο κρανιο!
Πρεπει να το καταλαβω πια.Εσυ είσαι αντρας κι εγω γυναικα και ο καθενας απο τους δυο μας ελκύεται απο άτομα του αντιθετου φίλου αλλα μεχρι ενος σημειου ( θελω να πιστευω) και οκ να μας αρεσει ενα αλλο ατομο εμφανισιακα κτλ αλλα παντα εμεις οι δυο θα δενομαστε με κατι το διαφορετικο και το πραγματικα ουσιαστικο! Αν είμαστε ερωτευμένοι και αγαπιόμαστε τι έχουμε να φοβηθούμε? Αν ειμαστε ειλικρινεις και τα μοιραζομαστε ολα?
Απλά πρεπει να κερδίσω την εμπιστοσυνη σου! Πρεπει να το καταφέρω! Να σταματησω να σε πρίζω με τις σκεψεις μου.Να ηρεμίσουμε.Κι οσο είμαστε μαζι.Οσο μπορεσουμε.Τουλάχιστον θα λεω πως στη ζωη μου πανω σ αυτο το πλανητη ειμασταν καποτε μαζι.
Τωρα πια δεν με παίρνεις τηλέφωνο τόσο συχνά όσο παλιά και φταίω εγω γι αυτό. Φταίω γιατι λέω συνεχως τα ίδια πράγματα,σε κουράζω.Εγω φταίω με τις τόσες ανασφάλεις που έχω,με τις σκέψεις που με βασανίζουν και με τόσα άλλα.
Οκ εγω είμαι πιο μικρή απο σένα και σκέφτομαι πως ίσως κανω και άλλες σχέσεις μετα απο σένα γιατι πόσοι είναι αυτοι που μένουν με τη δεύτερη σχέση τους? Σίγουρα ελάχιστοι.
Το παραδέχομαι πως έχω σκεφτεί πως θα ήταν αν τα είχα με καποιο αλλο αγόρι οποιοδήποτε απο αυτά που μου αρέσουν.Σκέψεις η μια μετα την άλλη στριμώχνονται μέσα στο μυαλό μου και τις κουβαλάω μαζι μου όπου κι αν πάω. Αλλά η σκέψη μου θα έπρεπε να ησουν μόνο εσυ. Κάποιες στιγμές σκέφτομαι μονο εσένα,εμάς και είναι καλύτερα απ' όλες τις στιγμές.Λέω απο μέσα μου πως όλα τα άσχημα είναι ένα ψέμα το ίδιο και η σκέψη κάθε αλλου μεσα στο μυαλο μου.
Αύριο φεύγω αρκετά μακριά και θα κάνουμε να βρεθούμε έναν ολόκληρο μήνα.Σκέφτομαι πως θα είσαι μαζι μου κι εσυ και όλα αυτα που έχουμε πει ωραία και άσχημα. Άλλωτε θα σκέφτομαι όμορφα πράγματα και άλλωτε θα με θολώνουν οι ανησυχίες,οι αμφιβολίες και θα βουλιάζω και λίγο πριν πνιγώ θα προσπαθω να σωθώ.
Νομίζεις οτι δεν μου λείπεις,νομίζεις πως θα σε ξεχάσω αλλα κάνεις λάθος.Μου λέιπεις πάρα πολύ και κλάιω γιατι δεν θα σε δώ για τόσο καιρό.Δεν θα μπορώ να σε πάρω αγκαλίτσα κι ούτε να πάμε βόλτα μαζί.
Σ' έχω πληγώσει τόσες φορές με τα λόγια μου και με τις πράξεις μου.Κι εσυ ακόμα εδώ να κάνεις υπομονή.Γιατι? Γιατι μ αγαπας? Μ αγαπας κι εγω σου φέρομαι σκατά! Πρέπει να το αλλάξω όλο αυτο γιατι θα φύγεις απο τη ζωη μου αν συνεχίσω έτσι.
Είμαι τόσο μα τόσο ηλιθια!!! Μακάρι να μπορούσα να σκέφτομαι μόνο εμας,να σκεφτομαι χαρούμενα πράγματα και να μην φαντάζομαι "τι θα γινόταν αν"...
Απο την άλλη αναρωτιέμαι αν εγώ εχω πρόβλημα.Το λέω επειδη όταν δώ ένα αγόρι και συγκεκριμένα το στήθος του και είναι ωραίο θα σκεφτώ " αχ ωράιο στήθος έχει" η αληθεια ειναι οτι αυτο μου βγαζει κατι το αντρικο και το ελκυστικο.Και μου φαινεται φυσιολογικο,αλλα απο την αλλη εαν εσυ σκεφτοσυν κατι τετοιο για καποια κοπελα θα τα επαιρνα στο κρανιο!
Πρεπει να το καταλαβω πια.Εσυ είσαι αντρας κι εγω γυναικα και ο καθενας απο τους δυο μας ελκύεται απο άτομα του αντιθετου φίλου αλλα μεχρι ενος σημειου ( θελω να πιστευω) και οκ να μας αρεσει ενα αλλο ατομο εμφανισιακα κτλ αλλα παντα εμεις οι δυο θα δενομαστε με κατι το διαφορετικο και το πραγματικα ουσιαστικο! Αν είμαστε ερωτευμένοι και αγαπιόμαστε τι έχουμε να φοβηθούμε? Αν ειμαστε ειλικρινεις και τα μοιραζομαστε ολα?
Απλά πρεπει να κερδίσω την εμπιστοσυνη σου! Πρεπει να το καταφέρω! Να σταματησω να σε πρίζω με τις σκεψεις μου.Να ηρεμίσουμε.Κι οσο είμαστε μαζι.Οσο μπορεσουμε.Τουλάχιστον θα λεω πως στη ζωη μου πανω σ αυτο το πλανητη ειμασταν καποτε μαζι.
