My silent force

Μολις γυρισα απο το σχολειο, οι περισσοτεροι φυγανε τις 3 τελευταιες ωρες γιατι θα κανανε πορεια,εγω εφυγα...δεν μπορουσα να μεινω αλλο εκει μεσα.Περιμενα να φυγουν ολοι και εφυγα απο τι πισω μερια του σχολειου.Εκανα αρκετη ωρα ποδηλατο.Στο δρομο προσπαθουσα να νιωσω λιγο καλυτερα και να ξεκαθαρισω τα πραγματα στο μυαλο μου αλλα και παλι δεν το καταφερα.Σκεφτομουν το μετα,ομως για μενα το μετα ειναι αιωνες μετα.Νιωθω φυλακισμενη εδω και πολυ πολυ καιρο ομως καποια μερα θα ερθει η λυτρωση,πρεπει να ερθει.Ειμαι φυλακισμενη σε ενα μερος,σε ενα σχολειο που δεν ειναι για μενα και περιτριγυριζομαι απο ατομα που δεν κανουν για μενα!Μπορει να μην ξερω τι ειναι για μενα,αλλα το ενστικτο μου λεει οτι σιγουρα δεν ειναι αυτο που ζω τωρα.Μπορει να μην ξερω τι πραγματικα ειναι η ζωη ποιο το νοημα της,τι εχει αξια και τι οχι...ομως εδω που ειμαι δεν προκειται ποτε να γνωρισω την αληθεια.Γιατι ολα ειναι ενα ψεμα.Σου λεω ειμαι τοσο μπερδεμενη για ολα!Δεν με καταλαβαινεις ετσι δεν ειναι?
Σημερα προσπαθουσα να κρυψω τα βουρκωμενα μου ματια και ηταν ευκολο.Παντα ειναι ευκολο.Η αδιαφορια των ανθρωπων και το λιγο φως μεσα στο σχολειο βοηθουν.Τωρα θα αναρωτιεσαι γιατι ειμαι ετσι...τι τρεχει με εμενα?Ειμαι τρελη,προβληματικη,αχαριστη,αντικοινωνικη η ολα αυτα μαζι?
Θελω να γινω ανεξαρτητη,να βγαζω τα δικα μου χρηματα και να φροντιζω εγω για τι ζωη μου.Πως να περιμενω μεχρι τα 18?Πρεπει να βρω και μια δουλεια...σε αυτη την εποχη ειναι δυσκολο αλλα γιατι να μην προσπαθησω ρε γαμωτο?Εχω σκεφτει να παρατησω το σχολειο και να ξεκινησω απο τωρα τη ζωη μου αλλα τι θα κανω μετα?Θα ειναι δυσκολα..επειτα σκεφτηκα τουλαχιστον να τελειωσω το λυκειο και να παρω το απολυτηριο και να φυγω ενα διαστημα να ηρεμησω και αργοτερα δωσω πανελληνιες για να κανω αυτο που θελω.Πρεπει να αποφασισω.