Ένα βήμα πριν το κενο.

Είμαι μόνη στο σπίτι και ακούω μουσική...υπαρχει μια μελαγχολία στην ατμοσφαιρα.Μαλλον απο το τραγουδι της Shakira αλλα και γτ σκεφτομαι τα ονειρα μου..αυτα π δεν εχουν γινει πραγματικότητα ακόμα!Ποτε θα γίνουν?Για άλλη μια φορά νιώθω μόνη θλω να φύγω δν αντέχω άλλο τις εξετάσεις,,,αυριο γράφω άλγεβρα και δν ξέρω τιποτα σιγουρα θα κοπώ γτ αυτο αξίζω!Αλλα αυτο το καλοκαίρι δν θα το αφήσω να περασει ετσι!Όχι!θα κάνω τα πραγματα που σκεφτομαι.....θα βγώ θα γνωρίσω παιδιά και θα περάσω όμορφα γτ ναι το αξίζω!Και χτες ηταν πολυ ωραια που πηγαμε βόλτα με τη Διονυσία! Δεν εχω παραπονο!

Μπορει να ακούγεται γελοίο αλλα ναι θελω να αποκτησω το σωμα των ονειρων μου γτ θα πιστεψω στον εαυτο μου θα σταματήσω να είμαι ετσι...και οι σχέσεις μου με τους γύρω μ θα γινουν καλύτερες!Όλα τα πραγματα εχω το τροπο να τα βλεπω με μια θλιβερη ματια...σκέφτομαι οτι θα μπορουσα να τρεχω και να περπατάω ολη νυχτα για να αδυνατισω...και μετα θα γινω ευτυχισμενη και θα μου δινουν σημασια και δν θα ντρεπομαι για τον εαυτο μου...Θα προσπαθήσω οσο μπορώ αν και το ξέρω οτι ο ανθρωπος μπορει να κανει υπερπροσπάθειες...και σιγα το πραγμα εδω που τα λεμε αλλοι καταφερνουν πολυ πιο σημαντικα πραγματα αλλα για μένα τωρα αυτο ειναι το σημαντικο!
Ξέρω που οφείλεται αυτο...πάντα ημουν ένα κλειστο παιδί χωρις αυτοπεποιθηση...τωρα τελευταια το παλεύω και αυτο το ρίχνω στα λιγα περιττα κιλα μου...η μοναξιά πονάει και τι με εμποδίζει να κανω φιλους και να έχω αγόρι?Τα παραπάνω κιλα...τι να πω ξερω ειναι λαθος...εκει που θελω να αλλαξω σκεφτομαι οτι θα με κοροιδευουν πιο συχνα ετσι γτ τοτε θα με κοιτανε για το ομορφο σωμα που θα εχω και οχι για αυτα π εχω μεσα στο κεφαλι μου.......σε τι κοσμο γεννηθηκα?Εναν κοσμο που μονο χειροτερους μας κανει..............είμαι κι εγώ μεσα σε αυτους π προσεχουν την εμφανιση...θελω να ειμαι ειλικρινεις...θελω να το αλλαξω οπωσδηποτε!Θα το κανω αραγε ή το λέω ετσι και θα βουλιάζω μέσα στη λάσπη..?